Mavi, Maviydi Gökyüzü
Bulutlar beyaz beyazdı
Boşlugu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı.....
Garip, güze, sonra mahzun
Işıkla yamur beraber,
Bir türkü ki gamlı, uzun,
Ve sen gülünce açan güller.
Beyaz beyazdı bulutlar,
Gölgeler bugulu derin;
Ah o hiç dinmeyen rüzgar
Ve uykusu çiçeklerin.
Mor aydınlıkta bir çınar
Veya kestane dibinde`;
Mahmur süzülen bakışlar
İkindi saatlerinde...
Birden gülümseyen yüzün
Sabahların aynasında
Ve beni çıldırtan hüzün
iki bakış arasında.
Kim bilir şimdi neredesin?
Senindir yine akşamlar;
Merdivende ayak sesin
Rıhtım taşında gölgen var.
