Fransa’da.. Keman üretimi yapan 2 ortak. İkisi de orta yaşlardalar. Ortaklardan birisi kemanların üretimi ile ilgilenirken diğeri daha çok pazarlama ve müşteri ilişkileriyle ilgilenmektedir. Gününü daha çok atölyede çalışarak geçiren Stephane’nin(Daniel Auteuil) hayatında kimse yoktur. Bir gün 2 ortak Cafe’de oturmuş iken daha çok müşteri işleriyle ilgilenen ortak Maxime(André Dussollier) cafenin başka bir köşesinde oturan genç kızı Camille(Emmanuelle Beart) işaret edip “2 aydır genç kemancı ile çıktığını” söyler. Diğer ortak Stephane nedense bu açıklamaya şaşırır. Filmin yönetmen sanki keman üreten uzmanın genç keman sanatçısı Camille’yi önceden tanıdığını ima etmek ister ama film boyunca genç kemancı ile eskiden bir ilgisi olduğuna şahit olmadık. Bir süre sonra Maxime’in sevgilisi genç kemancı(Camille) için yeni bir keman üretir. Genç bayan kemancı bu sıralar yoğun bir şekilde çıkaracağı albüm için studio çalışması yapmaktadır. Dolayısıyla ister istemez kemanı üreten ortakla da diyalog kurar. Filmin konusunu uzun uzun anlatmayacağım: Keman uzmanımız ile ortağının sevgili genç bayan kemancı arasında bir elektriklenme olur. Sonrası mı? Bence filmi izlemelisiniz.
İnsanlar genellikle çevresindekilere, sıkça gördüklerine aşık olurlar. Aşık oldukları ise genellikle aynı çevredeki başka bir birisiyle ilişkisi olmaktadır. Bu şartlarda bazen bedeller ödenerek aşktan vazgeçilir. Yani arkadaşın hem de iş arkadaşının aşkına aşık olmak engellerle dolu bir yol olmaktadır genellikle.
Claude Sautet tarafından yönetilen film boyunca keman üretimi ve keman çalmayla ilgili bir çok kez konuşulduğu için 1992 yılı yapımı bu filmden keman sanatçısı arkadaşa söz ettim. Arkadaşım filmi izlemek üzere DVD’yi bir süreliğine istedi. Bakalım ne tepki verecek?
