Hilmi Haşal tarafından çıkarılan Eliz Edebiyat Dergisinin 17. sayısının kapağında el yazısı ile Ayten Mutlu'nun Hep Aşk şiiri var. Derginin kapağından Ayten Hanımın el yazısı kolayca okunuyor. Çok beğendiğim bu şiiri dergiden buraya aktardık.
HEP AŞK - Ayten Mutlu
hiç zamandan önceydi
sonraydı hep zamandan
güneşin altın suyu
dökülmemişti daha avuçlarımdan
ışıltılı kanatlar, morsiyah bir bozgun haritası
çizdim göğsüme düş, acı, sevinç ve aşk
hepsi insan özeti, diyordu dünya
kışın yüreğinde büyüyen ağaç
an'ın sükütunu bürünen kıraç
gibi sakin ve deli
bekledim seni
bir eylül kırımından geriye kalan
zamanın derisini sıyırarak tenimden
geçmişten ödünç acılarla birlikte
uzun bekledim seni
ve bir köprü karşıya geçti birden
ve nehir bir aynadan, bir sesinden
uçuştu polenleri söğüt ağaçlarının
sürüklendi kıyısız bir denize
köpüklerin altında eriyen demir gülle
soluk soluğaydı yaz
sesin sıcak ve yaşayan
ellerin koyu yeşil bir nehir akışında
bir merdiven tırmandı, çakışı bir şimşeğin
mumların dansı başladı sonra
cam tohumları gömdüm oyuncu dalgalara
sudarı ve köklere örtülen yazdan
kaosun kalbindeki akkor beyazdan
yanarak düştü bir meteor göğün göğsüne
göğün göğsünde hep temmuz ve kül
konacak yer bulamayan yaralı kuşlar
sonsuz bir semahın labirentine
gömülü düşler
tek kanatlı bir hayat senden geriye
