Yıllar itibarıyla edindiğim kitapların çoğu kayboldu, okunmak üzere alınıp geri getirilmedi, şehirden şehire taşınırken bir yerde unutuldu vs.. Ancak Tahsin Saraç'ın Güvercin Kasapları kitabını yaklaşık 30 yıldır yanımda taşıdım sayılır. Kitaba adını veren şiiri okumayı ihmal etmeyin lütfen..
GÜVERCİN KASAPLARI 
   Yel ulur kar toz durur bir kış 
   Yazı yabanda şu sıra içimiz.   
   Oysa sevmelerin ustasıyız biz 
   Bir de alçaklıklarla kavganın.   
   Alıcıkuş kesiliriz ve de ense kökünde 
   Göğsümüzdeki o sıcak güvercini 
   Kara dirgen elleriyle 
   Boğmaya kalkışanların. 
Neden, 'güvercin kasapları, barışımıza kan bularsınız 
Öyle kötüsünüz ki 
İki gözden dört ölüm bakarsınız.
   Tabanca gibidir tabanca 
   Sevgilenmemiz de vuruşmamız da   
   Ya yürek dalında patlar 
   Ya da bir alın çatında. 
   Ne ki çok kez dalaşmaktansa 
   Acıdan yükünü tam almış 
   Güçlü bir katır gibi 
   Vururuz yalnızlık yokuşumuza. 
Neden yolunuz bu denli ıramış güzellikten 
Öyle bataklıksınız ki 
Bir çiçek düşü bile geçmemiş içinizden. 
8 Eylül 2010 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder